Η θέση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Θερμαϊκού για την εκ νέου ιδιωτικοποίηση μέρους της καθαριότητας

Η τοποθέτηση  της  «Λαϊκής  Συσπείρωσης» για την εκ νέου ιδιωτικοποίηση μέρους της καθαριότητας από τη διοίκηση του δήμου Θερμαϊκού: Η  πρόταση της διοίκησης για  την εκ νέου ιδιωτικοποίηση μέρους της καθαριότητας σήμερα, δεν έρχεται σαν κεραυνός εν  αιθρία. 

Είναι  ενταγμένη  σε  ένα  περιβάλλον  νομοθετικό,  σε  ένα  περιβάλλον  γενικότερων  σχεδιασμών  και  έρχεται  να  απαντήσει, μέσα  από  τη  λογική  ενός  συγκεκριμένου  δρόμου  ανάπτυξης,  στα  οξυμένα  προβλήματα,  που  αντιμετωπίζει  το  λαϊκό  νοικοκυριό,  τα  οποία  δημιούργησαν  συγκεκριμένες  πολιτικές  στο  χώρο  της  καθαριότητας  συνολικά. 

Ποιος  δεν  θέλει  να  ζει  σε  ένα  περιβάλλον  καθαρό,  να  ρίχνει  τα  σκουπίδια  του  σε  πλυμένους  κάδους,  για  να  μην  βρομάνε,  να  υπάρχει  επάρκεια  κάδων  και  να  μην  κάνει  βόλτα  τις  σακούλες  με  τα  σκουπίδια,  να  είναι  σκουπισμένοι  οι  δρόμοι  και  τα  πάρκα  και  να  μην  βγαίνει  ο  ίδιος  να  τα  σκουπίζει,  να  γίνεται  ανακύκλωση  και επεξεργασία  με  σεβασμό  στο  περιβάλλον;

Την  ίδια  στιγμή  που  το  λαϊκό  νοικοκυριό  θέτει  αυτά  τα  πολύ  απλά  ερωτήματα,  έρχεται  η  απάντηση  καθαρή  και  σαφής,  υποστελέχωση  των  δομών  της  καθαριότητας  στους  δήμους  από  πάντα,  και  τώρα  πιο  έντονα  με  την  απαγόρευση  των  προσλήψεων  από  το  2011,  έλλειψη  στόλου,  έλλειψη  εργαλείων  και  υποδομών,  οικονομικοί  στενότητα. 

 Ναι  αλλά  που  θα  πάει  αυτή η  κατάσταση;  Εμείς  θέλουμε  να  ζούμε  καλύτερα,  συνεχίζεται  ο  συλλογισμός.

 Τίποτα  όμως  δεν  μένει  στο  κενό,  τίποτα  δεν  αφήνεται  στην  τύχη  του,  για  όλα υπάρχουν  οδηγίες,  αποφάσεις,  πλαίσια  και  άξονες,  από  το  <<κοινό  μας  σπίτι>>,  την  ΕΕ,  πρόθυμες  κυβερνήσεις  να  τα  υλοποιήσουν,  κόμματα  του  ευρωμονόδρομου  να  τα  υποστηρίξουν.  Και  για  μας  όμως  πρέπει  να  υπάρχει  και  ένας  απρόθυμος  λαός  να  τα  αποδεχτεί.

Έτσι  φτάσανε  να προσθέσουν  στο  αντιλαϊκό  τους  οπλοστάσιο,  στη  θέση  απόβλητα,  το  Εθνικό  Σχέδιο  Διαχείρισης  Αποβλήτων,  μαζί  με  τα  Περιφερειακά  Σχέδια  Διαχείρισης  Αποβλήτων.  Όλα  έτοιμα  και  ξεκινάμε.

 ΕΣΠΑ 2014 - 2020 θέτει ως προτεραιότητα τη χρηματοδότηση έργων διαχείρισης αποβλήτων και χρηματοδοτεί αδρά τους ιδιώτες που θα εμπλακούν σε αυτά. Για τη διαχείριση οικιακών αποβλήτων  το ύψος της χρηματοδοτικής συνδρομής από την ΕΕ φτάνει τα 102.000.000 ευρώ.  Ξεχωριστή χρηματοδότηση έχουν τα ΠΕΣΔΑ  όπου η χρηματοδοτική συνδρομή από την ΕΕ φτάνει τα 580.000.000 ευρώ.

Και  δεν  σταματούν  εκεί,  αυτός  ο  πακτωλός  χρημάτων  δεν  αρκεί, δεν  φτάνει  για  τους  ιδιώτες – εμπόρους  σκουπιδιών, και  δημιουργούν  πρόσθετα  χρηματοδοτικά  εργαλεία.   Ποια  είναι  αυτά;  Τέλη,  χαράτσια,  πρόσθετοι  φόροι,  πρόστιμα,  δηλαδή  και  άλλο  φορτίο  στις  πλάτες  της  λαϊκής  οικογένειας.

Πιο συγκεκριμένα, το σύστημα «Πληρώνω όσο Πετάω» εφαρμόζεται ήδη για τον υπολογισμό της εισφοράς του κάθε δήμου, η οποία χρεώνεται μέσω των δημοτικών τελών στους δημότες και με αυτόν τον τρόπο επί της ουσίας απαλλάσσονται οι μεγάλες επιχειρήσεις από το τεράστιο κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων, καθώς αυτό επιμερίζεται στα λαϊκά νοικοκυριά.  Προβλέπεται ακόμη η επιβολή του «τέλους ταφής», το οποίο έχει ήδη θεσμοθετηθεί με τον Ν.4042/2012, αν και έχει λάβει αναστολή μέχρι το τέλος του έτους. Το «χαράτσι» που αφορά και τους δήμους για τη διάθεση απορριμμάτων σε χώρους υγειονομικής ταφής ξεκινάει από τα 35 ευρώ ανά τόνο και αυξάνεται κατά 5 ευρώ/τόνο για κάθε χρόνο μέχρι να φτάσει τα 60 ευρώ/τόνο. Μέσω της μεθόδου των ΣΔΙΤ,  που  βλέπουμε  να  επανέρχονται  δριμύτερες προχωρά σε όλη τη χώρα η ανάθεση της διαχείρισης απορριμμάτων  και  όχι  μόνο.
Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαία η δήλωση του Γερμανού υφυπουργού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, Γ. Φούχτελ, ο οποίος σε παλαιότερη επίσκεψή του είχε υπογραμμίσει τον ρόλο της Τοπικής Διοίκησης στις «αναπτυξιακές προσπάθειες» της χώρας και τόνισε ότι «τα απορρίμματα είναι χρυσός» για τους επιχειρηματικούς ομίλους που θα δραστηριοποιηθούν σ' αυτόν τον τομέα.
Η  κυβέρνηση,  στις  αρχές  του  μήνα,  ψήφισε  ρύθμιση  σύμφωνα  με  την  οποία,  δίνει  ακόμα  ένα  οχτάμηνο  δουλειάς  στους  εν  λόγω  συμβασιούχους  και  παράλληλα  καλεί  τα  ΔΣ  να  προβούν  σε  τροποποίηση  του ΟΕΗ,  για  να  αιτηθούν  κάλυψη  θέσεων  εργασίας  αορίστου  χρόνου,  στον  τομέα  της  καθαριότητας.  Για  κάποιους,  ο  συγκεκριμένος  νόμος  έρχεται  να  εμποδίσει  εμμέσως  πλην  σαφώς  την  ιδιωτικοποίηση  της  καθαριότητας,  διότι  τώρα  οι  δήμοι  θα  μπορούν  με  ίδια  μέσα  να  προσφέρουν  το  σύνολο  των  υπηρεσιών  καθαριότητας  στον  τόπο  τους.  
Για  να  δούμε  όμως  ποια  πράγματι  προβλήματα  λύνει  ο  νόμος;

ü  Ποιο ήταν  το  κύριο  αίτημα  των  εργαζόμενων  συμβασιούχων;  Μετατροπή  των  συμβάσεών  τους  σε  αορίστου  χρόνου.  Έγινε;  Όχι!  Τους  ρίχνει  απλά  στο  βαρέλι  του  ΑΣΕΠ,  δίνοντάς  τους  κάποια  μόρια  για  την  προϋπηρεσία  τους, μέχρι  και  το  προηγούμενο  οχτάμηνο  που  δούλεψαν.

ü  Οι  θέσεις  εργασίας  που  μπορούν  να  προκηρύξουν  οι  δήμοι  είναι  δεμένοι  πισθάγκωνα  με  τα  οικονομικά  του  δήμου  τα  οποία  εξαρτώνται  από  τα  ανταποδοτική  τέλη;  Φυσικά  και  είναι!  Πώς  λοιπόν  θα  προκηρύξουν  θέσεις  σύμφωνα  με  τις  ανάγκες  τους;  Κάποιοι  από  αυτούς  ίσως  προβούν  σε  αύξηση  των  ανταποδοτικών  τελών.  Θα  τα  δούμε  όλα  μπροστά  μας.  Και  άλλη  αφαίμαξη.  Εκτός  αν  για  αυτούς  που  θεοποιούν  το  νόμο,  αυτό  είναι  λύση.

ü  Όταν  και  ο  συγκεκριμένος  νόμος  δεν  ανατρέπει  τη  λογική  της  ανταπόδοσης  στην  παροχή  των  συγκεκριμένων  υπηρεσιών  από  τους  δήμους,  δηλαδή  συνεχίζει  να  την  εξαρτά  από  τα  ταμεία  των  δήμων  που  γεμίζουν  από  τα  τέλη  των  λαϊκών  νοικοκυριών,  τότε  πως  λύνει  το  πρόβλημα  ποιότικα  και  ποσοτικά;

Αν  όλα  αυτά  δεν  είναι  προσπάθεια  να  στρωθεί  ο  δρόμος  για  την  εμπορευματοποίηση – ιδιωτικοποίηση  της  καθαριότητας,  τότε  τι  είναι;     
Αν  δεν  παλεύεις  παράλληλα  για  την  κατάργηση  των  δημοτικών  τελών  και  τη  διεκδίκηση  της  κάλυψης  των  αναγκών  καθαριότητας  από  τον  κρατικό  προϋπολογισμό,  και  δεν  έχεις  βγάλει  μιλιά  για  όλη  την  αντιλαϊκή  επίθεση  που  έχει  δεχτεί  ο  εργαζόμενος,  κυρίως  τα τελευταία  χρόνια,  τότε  κάθε  προσπάθεια  ανάδειξης  της  φιλολαϊκότητας  του  συγκεκριμένου  νόμου  είναι  εμπαιγμός  και  συνειδητή  προσπάθεια  καλλιέργειας  αυταπατών  για  ακόμη  μία  φορά.
 Και  τέλος  εδώ  πρόκειται  για  άλματα λογικής  για  να  μη  πούμε  άλματα  κοροϊδίας.  Πώς  γίνεται  να  έχεις  υπογράψει οδηγίες,  να  έχεις  υπογράψει  νόμους,  να  κινείσαι  μέσα  στο  μαντρί  της  ΕΕ,  να  παίρνεις  χρηματοδότηση  από  την  ΕΕ  για  να  τα  δώσεις  στους  ιδιώτες  που  θα  δραστηριοποιηθούν  σε  αυτό  το  χώρο,  να  έχεις  φτιάξεις  τα  ΕΣΔΑ,  ενταγμένα  στην  εμπορευματοποίηση  των  παρεχόμενων  υπηρεσιών  από  τη  διαλογή  μέχρι  την  επεξεργασία  και  κατάληξη,  και  την  ίδια  ώρα  να  υπογράφεις  νόμους  οι  οποίοι  να  χαρακτηρίζονται  αποτρεπτικοί  του  ξεπουλήματος;
Διεκδικούμε

v  να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση στη διαχείριση των απορριμμάτων,

v  να μη μετατοπιστούν τα βάρη στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο,

v  να μπει τέρμα στην ιδιωτικοποίηση, στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης,

v   να διασφαλιστούν απόλυτα όλοι οι εργαζόμενοι χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.

Χρειάζεται ο λαός να συνειδητοποιήσει ότι η διαχείριση των απορριμμάτων με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μπορεί να διασφαλιστεί στο πλαίσιο ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης. Με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παράγωγης και τη γη κοινωνική ιδιοκτησία.